جلالا محمدای بافقی از حاکمان و فرماندهان طراز اول سپاه ایران زمین که اولین گروههای مسلح تفنگ به دست ایران را راه اندازی و فرماندهی کرد . او برادر زاده مولانا فخرالدین احمد بافقی است که پس از فوت عموی خود به سمت مین باشی رسید و حکومت بافق ، بهاباد ، نوقات و حومه کرمان ، جندق ، سریزد و فهرج بدو سپرده شد . وی فردی بخشنده و سخی و دلاور بود. در سال 1040 قمری – 1009 خ پس از درگیری با رومیان و دلاوریهای که نشان داد ، دستگیر و به روم برده شد و دیگر خبری از وی نیامد . چگونگی تسیر قلعه بغداد در جنگ ایران و عثمانی توسط جلالا محمدا و اسارت وی در جامعه مفقید چنین آمده است :

بعد از آن که افتخار اکابر و اهالی رایت عزیمت به دیار بقا برافروخت ، منصب علی مین باشیگیری حسب الحکم قضا جریان خاقان و الاشان کیتی ستان ، شاه عباس ماضی ( 1007 – 966 خ ) به اقبال پناه جلالت دستگاه جلالا محمدا برادرزاده آن حضرت مفوض گردید .

حال خجسته مال رفعت و اقبال پناه جلالا محمدا که از مبادی ایام جوانی تا نهایت اوقات اقبال و کامرانی همواره در رکاب فلک فرسای فرمانفرمای ربع مسکون اغنی خاقان ولایت پناه گیتی ستان ، خلدالله ملکه و سلطانه ، مانند ظفر و نصرت ملازم آستان اقبال آشیان بود ، و در اکثر معارک نقدجان در کف گرفته به سبب قوت دولت پادشاهی و به امداد شجاعت موروثی برعساکر روم و گرجی ساختی ، و در میدان محاربت و تیغ گذاری از صعوبت ستیز و خونریز بنیاد شجعان اسفندیار توان را برانداختی  … لاجرم دست عنایت ایزدی ابواب مرادات بر روی او گشود و از رشحات سحاب مرحمتی شاهنشاهی گل دولتش در مملکت تمنی شکفته گردید و منصب جلیل القدر عظیم الشان مین باشیگری و حکومت بافق و بهاباد و توابع و لواحق و نوقات و حومه کرمان مع مفازه و جندق و سریزد و فهرج در قبضه اقتدارش قرار گرفته پایه قدر و منزلتش از ایوان کیوان درگذشت . در زمان کامرانی و استقلال و ایام دولت و اجلال همواره به ایثار درم و دینار خاطر بیگانه و خویش و ضمایر غنی و درویش را خرم و مسرور می گردانید و پیوسته بساط عیش و نشاط مبسوط داشته به تجرع شراب ارغوانی و استماع الحان صبوح را به عیوق و عیوق را به صبح می رسانید تا در سنه اربعین و الف 1040ق – 1009 خ که سلطان مراد فرمانفرمای ولایت روم به اراده تسخیر و فتح دارالسلام بغداد با لشکری که اندیشه حساب و تعداد ایشان در ضمیر و هم و قیاس نگنجد روی توجه به عراق عرب نهاد . حسب الاشاره شاهنشاه ملایک سپاه ، مظهر الطاف ربانی ، مورد فیوضات جاودانی … ملاذ سلاطین بلند اقتدار شاه صفی بهادر خان (1021 -1007خ ) آن جناب به اتفاق بعضی از امرای عالی شان به جهت محافظت شهر و قلعه بدان ملک – بغداد شتافت و محافظت طرفی از حصار و نگاهداشت بعضی از بروج در عهده اهتمام آن جناب مقرر گردید .